Hij hoort zijn baasje al zodra deze met zijn auto de straat inrijdt. Zijn hoofd wordt opgeheven, een oor gaat omhoog - meteen begint hij met zijn staart te kwispelen en zal als een raket naar de deur schieten om zijn baasje te begroeten en om hem te laten zien hoezeer hij hem gemist heeft.

Het raakt me telkens weer om te zien hoezeer wij het middelpunt van het leven van onze dieren zijn geworden, en hoe onverbrekelijk en onvoorwaardelijk hun liefde is. 

Ze accepteren ons zoals we zijn, zonder vooroordelen of verwachtingen. Hun vreugde bij onze eenvoudige aanwezigheid, hun trouwe blikken en hun onwankelbaar vertrouwen herinneren ons eraan hoe belangrijk het is om ook de kleine momenten in het leven te waarderen.