Deze tekening symboliseert de winter op een betoverende en mystieke manier. De vrouw straalt een serene en bijna etherische kalmte uit, met haar ogen gesloten en haar lippen blauw getint, wat een gevoel van koude en stille nacht oproept.

De witte kerststerren in haar haar accentueren de winterse sfeer, terwijl de takken de kille en stille natuur van het seizoen vertegenwoordigen. De aanwezigheid van de witte wolf naast haar versterkt het idee van een diepe verbinding met de natuur en de dierenwereld, waarbij de wolf zowel bescherming als gezelschap biedt.

Het geheel roept een gevoel van mystiek en rust op, alsof de vrouw een winterse godin of een geest van het seizoen is, die over de koude landschappen waakt en ze met haar aanwezigheid bezielt. De donkere, sterrenachtige achtergrond draagt bij aan de dromerige en magische sfeer van het schilderij, waardoor het een fascinerend en intrigerend winterportret wordt.